به نام ایزدی که حیّ تواناست

جریده ی (جریده دار) درخشان و نامه ی اعمال ما معلّمان در ساعات زیبای کلاس رقم می خوردآن زمانی (زمانزاد)که قلوبِ طاهرِ(طاهری) حاجتمندان علم ودانش ،در صفی از نور و سرور تشنه ی مطالب علمی و شیفته ی عملی تدریس ماهستند می توان نیمه ی پنهان گمشده ی  عبدالعظیم کریمی همراه با تربیت طربناک ایشان را اقدامی جهت شادمندبودن از روش تدریس خود به کار گرفت زیرا کلاسِ درس، عسکر و پادگانی نیست که ما فقط ناظمِ محضِ آن باشیم ودانش آموزآن مظلومی که شاهد تاخت وتاز ِهیتلر منشِ ما در کلاس. بلکه می توان درمصحف سینای دلهای دانش آموز موسای ِ(موسوی) هدایتگرِ گمراهانِ سرگردانِ زمان بود و چه تصدیق نامداری والاتر براین پیشه که حضرت ختمی مرتبت محمّد مصطفی (مصطفایی)  (ص)ندای ِفخرِ بشریت را سر داده و فرموده : «انما بعثت معلما» و یا وصی او حیدر (حیدر پور)که از این اسوه ی ماندگار یاد می کند آن