گرامیداشت شهید مطهری اردیبهشت 1394 چاپ شده در هفته نامه شهرضا

 

 

                                          

به نام خداوند لوح وقلم

 

 

شب   ز پروانه   حدیث  سوختن    آموختم          صبح درس عشق از مرغ چمن آموختم

غافل از گلچین و باد و آتش این آب و خاک        خنده را از غنچه ی خونین دهن آموختم

شعله  بر  سر  داشتم امّا فشاندم اشک شوق         این  کرامت  را  ز شمع  انجمن آموختم ..

                                                                 (  قاسم سیاره ،خوشه ص 378)

آنچه که هستی را شکوه می بخشد جلوه ی انسان های وارسته ای است که از اسارت تن رها گشته و در بیکران خلقت ،عظمت می آفرینند وهدایت تشنگان علم ومعرفت را رقم می زنندو امروز برآن شده در سالروز شهادت فیلسوف قرن شهید آلِ قلم ، شهید مرتضی مطهری  ، همّتی طلبیده و  از بلندای  آسمان عظمت  بی بدیلشان و از درگاه عزّت حضرتشان واز کارنامه ی زیبنده درخشانشان خوشه های طلایی و لعل بَدَخشان خوشه چینی کنیم  و گوییفطرتِ  دوازدهم اردیبهشت با استادمطهّری و روشنفکران و معلّمانی سرشته شده که 

اختلاس

                                           به نام دادار دادگر آفرینش  

با توجه به داغ بودن بازار اختلاس و نُقل مجالس عام و خاص شدن طنزی در اختلاس ارائه گردید تا زار زار مردم شهرم بخندند و آنی بر این جهان  فانی افترائی  نبندند و... امّا

اختلاس

با اخلاص تمام باید گفت شاید افترائی است که دامن پاک پاک سیرتان آس و پاس  را منقّش می کند و از فرش تاعرش بوق رسوائیشان دمیده  قدّآبرویشان خمیده می گردد.مرحوم توللی در این راستا می گوید :«...واختلاس بر وزن اسکناس اندر لغت سرقت را گویند و اخصّ آن سرقت دیوانیان است از خزانه و در تسمیه ی این کلمه عقاید متفاوت است . زمره ای کتابت آن را با «صاد»کرده و ریشه ی آن را خلوص دانسته اند و حجت ایشان اینکه مامور مختلس را ارادت و اخلاص چنان است که کیسه ی خویش از خزانه ی دیوان فرق ننهد و جدایی در میانه نبیند ؛چنان که شاعر فرماید:

 خلوص نیت و اخلاص چون به پیش آمد            ز جیب  خویش  فرق  منه  دولت را

  ببر ز کیسه ی  دیوان و قصر و کاخ بساز           به خویش راه مده خواری و مذلّت را

گروهی دیگر اختلاس را از «اختلاس حواس »گرفته و به همین علت مختلسین را از سیاست و مجازات معاف دانسته اند .