شعر با لهجه ی مشهدی
دختر ایرانی از دخترای دنیا سره به نجابتم تکه،قشنگ و شوخه، محشره
دخترای خراسانی خوشگل و ماهن بُخدا سبزه و با نمکم میونشا زیاد دَرَه
دختر نشابوری سر تا پا کوت* نمکه چون که معدن نمک توی نشابوره یَرَه
دختر اسفراین چارقدی دور سر دَرَه دورشم سکه های سیم و زره
دختر سِبزواری مال کویره، منتها تو نمک غلتیده، با عسل برابره
دختر جامیمِبَنده دسمالی دور سرش پوشت* لب خالی دره اوساختی* با نمک تره
دختر سرخسی،مال مرزه و چابک سُوار یکه تاز و تو صحرا مثل یک شیر نره
دختر فریمونی سرحال و چاق و تپله مثل قندای فریمون شیرین و گل شکره
دختر کلاتی کوهستانیه و مثل غزال نسل نادره زودی به یاد آدم می یره
دختر تربتی چون کبک خرامون مِمِنه ناز دره اما کلامش با شکر برابره
دختر کاشمری مثل کیشمشا، تیفی* یاش شیرین و خوش حرکاته،نازشم که بیشتره
دخترگناباد و قاین و فردوس و طبس بوی زعفرون مِده، عطرِ دماغ پروره
دختر چابک، ناز خاک بیرجنده بُگو نفسش گرمه اما مث نسیم سحره
دختر قوچانی و شیروان و خاک درگز چون مِی دوساله ای،چشماشا مستی آوره
دختر سرخ و سفید ماه بجنورده، نگو سیب سرخه یا هلو، یا عطر بوی گلپره
اما دختر مِشدی مثل گل بهاریه چپ نگاهش نِکِنی،که مایه صد خطره
اگه با چارقدی اشماق* کنه روشه چی مشه زُهریه،مریخه،شمسه، یا که قرص قمره
میون جمعی اگه صورتشه نشون بده خدا حفظش کنه چون زیادی مد نظره
به امور خانه داری فرز و باهوش و زرنگ با سلیقه و تمیز،سر تا پا ذوق و هنره
تو گُلسِتونی اگر که راه بره قدم زنون بین یاس و نسترن یک گلی یه که نوبره
خدا از حلالی قسمت‌تا کنه تا بدنن بوسه هاشم بُخُدا شکره و قندِ تره
* کوت نمک:گلوله نمک / پوشت: پشت / اوساختی:آنگونه / تیفی:طایفی(کشمش درشت کاشمری)
اشماق کردن: گرفتن رو از شرم به گونه‌ای که تنها چشمان و اندکی از چهره نمایان باشد.
پ.ن: خراسان در این شعر مقصود به خراسان رضوی، جنوبی و شمالی به علاوه ی شهر بخشیده شده به یزد(طبس) می باشد.
+ نوشته شده در پنجشنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۲ ساعت 17:26 توسط مصطفی قدمی
|
سلامی چو بوی خوش آشنایی بدان مردم ِِدیده ی روشنایی