66
پاسخ
خودارزيابي
ها
ي
درس اوّ
ل
توجّه: پاسخ ها نمونه وار تدوين گرديده است. شما همكاران گرامي مي توانيد با ورزش هاي ذ
هني و
تاملات خويش در گم گوشه هاي متن، نكات ريز فراواني را استخراج كنيد؛ امّا آن چه مهم است
رعايت برنامه ي درسي و ذائقه و نياز دانش آموزان است.
6
-
هر چيزي كه ذهن ما را به پويايي درآورد،
«
متن
»
است. به بيان ديگر، هنگامي كه از متن، سخن مي گوييم،
خواست ما فقط نو
شته هاي روي كاغذ و كتاب نيست. صدايي كه مي شنويم، بويي كه حس مي كنيم، رويدادي
كه مي بينيم، مزه اي كه مي چشيم و چيزي كه لمس مي كنيم؛ هر كدام، متن به شمار مي آيند، اگر خوانده
شوند، به آن ها متن هاي شنيداري يا خوانداري مي گوييم. در اين كتاب مقصود ما از متن، آث
ار شعر و نثر
فارسي است.
2
-
در زبان فارسي دو واژه
«
ادب
»
و
«
ادبيات
»
معمولا مترادف يكديگر به كار مي روند. در نزد پيشينيان
«
ادب،
شناختن اموري است كه آدمي به وسيله آن، خويش را از هر خطايي حفظ كند
.»
بعدها ادب به دانش هايي
اطلاق مي شد كه آدميان بدان خود را از خطاي
در سخن مصون مي داشته اند. اين دانش ها اقسامي دارد؛ از
جمله: صرف و نحو، بديع، معاني و بيان، قافيه، خط و ... هنوز هم اديب به كسي مي گويند كه با شيوه هاي
گوناگون سخن آشنا باشد.
7
-
واژگان
/
معنا
و محتوا،
//
بديع بيان
معاني
1
-
متن ادبي است زيرا از كاربرد هنري زبان استفاده كرده است و نويسنده با بهره گيري از شگردهاي هنري
همچون تشخيص، استعاره، تشبيه و ... به زبان نقشي هنري بخشيده است. همچنين از تكرار موسيقايي آواها و
عنصر خيال و احساس بهره گرفته است.
1
-
الف) متن الف،
خ
بري
است و هدف نويسنده فقط ارتباط و اطلاع رساني است. متن ب، ادبي است، داراي
عنصر خيال و عاطفه است و هم چنين از آرايه هاي تشبيه، استعاره و تشخيص بهره برده است.
ب)با بهره گيري از استعاره، تشبيه، تشخيص و كاربرد هنري زبان نثر ادبي خلق كرده است. همچنين از تكرار
موسيقايي آواها و عواطف و احساس استفاده كرده است.