محمدجواد شریعت طالخونچه، پژوهشگر، مترجم، نویسنده، محقق، فرهنگ‌نویس، مؤلف، قرآن‌پژوه، مولوی‌پژوه، حافظ‌شناس، خاقانی‌شناس، شارح، شاعر، ادیب، مدرس و مصحح ایرانی، در پانزدهم دی ماه سال ۱۳۱۵ شمسی در روستای طالخونچه، از توابع اصفهان، چشم به جهان گشود. پدرش روحانى طالخونچه بود. او تا ششم ابتدایى در این روستا درس خواند و زیر نظر پدر مقدّمات تحصیلات حوزوى را تمام کرد و الفیه ابن‌مالک و نصاب را حفظ کرد. سپس براى ادامه‌ی تحصیل در دوره‌ی دبیرستان به اصفهان آمد. شعر گفتن را از کلاس هشتم آغاز کرد.
 وی در سال ۱۳۳۵ به‌عنوان آموزگار به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و هم‌زمان تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی، زیر نظر استادانی چون مرحوم دکتر محمد معین و مرحوم استاد بدیع‌الزمان فروزانفر و مرحوم مدرّس رضوى آغاز کرد.
 در سال ۱۳۳۹ در آزمون دوره‌ی دکترى شرکت کرد و‌‌ همان سال در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسى با رتبه‌ی بالا پذیرفته شد. در سال ۱۳۴۷ از رساله‌ی دکترى خود در موضوع ترجمه‌ی تفسیر طبرى در دانشگاه تهران دفاع کرد. استاد راهنماى رساله‌ی او محمّدتقى مدرّس رضوى بود.
 وی به سال ۱۹۸۰م با تألیف کتاب «فرهنگ فارسى ـ چینى» موفق به دریافت جایزه‌ی کتاب یونسکو گشت. درسال ۱۳۴۷ به‌عنوان استادیار وارد دانشگاه اصفهان شد و مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان را از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۴ بر عهده داشت. دکتر محمدجواد شریعت به سال ۱۳۵۲ به انگلستان رفت و عهده‌دار تدریس در دانشگاه درهام شد. پس از آن به مسکو رفت و سخنرانی‌هایی درباره‌ی ادبیات فارسی ایراد کرد. در تابستان سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ به تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه پکن پرداخت. وی سرانجام با درجه‌ی استادى، در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه اصفهان بازنشسته شد. مدتى نیز در دانشگاه صنایع دفاع مشغول به تدریس شد و از سال ۱۳۶۵ از سوی دانشگاه آزاد اسلامى نجف‌آباد اصفهان دعوت به همکارى شد.
 از دکتر محمدجواد شریعت آثار بسیاری شامل بیش از چهل کتاب و هشتاد مقاله به جا مانده است که فهرست برخی از کتاب‌های او عبارت است از: املا (دو جلد)؛ املای صحیح، با تقریظی از دکتر محمّد معین؛ آیینه‌ی عبرت، شرح قصیده‌ای از خاقانی؛ آیین نگارش؛ بدیهه‌سرایی در ادب فارسی؛ پروین، ستاره‌ی آسمان ادب ایران؛ تجزیه و ترکیب اشعار گلستان (دو جلد)؛ ترجمان البلاغه؛ ترجمه‌ی نهج الادب، تالیف نجم الغنی؛ ترجمه‌ی نهج البلاغه؛ تصحیح اسرار الغیوب، شرح مثنوی معنوی، تألیف خواجه ایوب؛ تصحیح دیوان حافظ همراه با معانی اشعار و ذکر معانی لغات و اصطلاحات و زیبایی‌های ابیات؛ تصحیح منهاج الطلب (کهن‌ترین دستور زبان فارسی)؛ تصحیح و تحشیه‌ی جواهر الاسرار و زواهر الانوار، شرح مثنوی مولوی از کمال‌الدین حسین بن حسن خوارزمی، (چهار جلد)، برنده‌ی جایزه‌ی کتاب سال؛ تصحیح و تحقیق التعرف لمذهب التصوف، تألیف ابوبکر محمد کلاباذی، به‌همراه ترجمه؛ جمله و جمله‌سازى؛ دستور زبان فارسی و انگلیسی (تطبیقی)؛ دستور زبان فارسی؛ دیوان اشعار دقیقی طوسی، به انضمام فرهنگ بسامدی آن؛ سخنان پیر هرات (شامل پنج رساله و منقولات میبدی)؛ شرح دیوان خاقانی به انضمام فرهنگ بسامدی آن؛ فرهنگ الشاهد (عربی ـ فارسی) و (فارسی ـ عربی)؛ فرهنگ املایی فارسی؛ فرهنگ فارسی در سه بخش: ادبیات فارسی، چینی و فرهنگ‌نویسی، با همکاری دکتر غلامرضا ستوده و هیئت چینی. برنده‌ی جایزه‌ی کتاب یونسکو به سال ۱۹۸۰م؛ کتاب‌های دوره‌ی تحصیلی راهنمایی، سه جلد با همکاری دکتر غلامعلی حدّاد عادل و استاد احمد سمیعی (گیلانی)؛ گزیده‌ی تفسیر کشف الاسرار ابوالفضل رشیدالدین میبدی معروف به تفسیر قرآن خواجه عبدالله انصاری.

 برگرفته  از سایت:سایت شهرکتاب