|
الف – معنی شعر ونثر 6 1- یتیمی را حبیب خویش خوانده زادنایش به «او ادنی» رسانده 1
2-چو صیتش در افواه دنیا فتاد تزلزل در ایوان کسرا فتاد 1
3-ورا هوش در زاولستان بود به دست تهم پور دستان بود 1
4-که چندین بپیچم که اسفندیار مگر سر بپیچاند از کارزار 1
5- بزاز قفل را حیله کرد تا بگشاد. 5/
6-تنش رعشه ی شدیدی گرفت.5/
7- نمرود گفت : « من نیز تورا به آتش عذاب کنم تا که بود که نصرت کند تورا؟» 1
.........................................................................................................................
معنی لغت 2 1- چنان گرم در تیه قربت براند 2- بروها ی چهرش پر آژنگ شد 3- ازو دور شد دانش فرهی 4- نمرود مر ندیمان را گفت
5-خدایت ثنا گفت وتبجیل کرد 6-از شط دور ملاقی صحرا و گفت 7- نزدیک آتش شدند از تبش درماندند 8-ملاحی خواستی
......................................................................................................................... درک مطلب 4 1-در مصراع «عذار افروز مه رویان افلاک» منظور از مه رویان افلاک چیست؟5/
2- در بیت " یتیمی که ناکرده قرآن درست / کتب خانه ی چند ملت بشست " منظور از مصراع دوم چیست؟ منظور از یتیم کیست؟1
3-در بیت زیر منظور از " من" و " اوی" کیست؟ 1
وگرمن شوم کشته بر دست اوی نماند به زاولستان رنگ وبوی
4-در بیت " کمان برگرفتند و تیر خدنگ / ببردند از روی خورشید رنگ " تیر خدنگ چیست؟ مصراع دوم دارای چه آرایه ای است؟ 1
5-در مصراع "کمان را به زه کرد و آن تیر گز " مقصود از به زه کرد چیست؟ 5/
......................................................................................................................... تاریخ ادبیات خود آزمایی 1-تحمیدیه در لفت و اصطلاح یعنی چه ؟1
2-مهم ترین عناصر داستانی زیر را توضیح دهید؟2 الف- لحن
ب- درون مایه
پ- هسته
ت- زاویه ی دید
3-درباره ی هریک از نثر های زیر توضیح دهید و مثال بزنید1
الف نثر بینابین :
ب نثر مصنوع و متکلف
4-نویسنده ی هریک از آثار زیر را بنویسید.1 قصص الانبیا دیوار فرج بعد از شدت گل و نوروز
5- در درس دیوار هر یک از عناصر زیر نماد چیست؟1
دیوار همسایه
6-چرا رستم در برابر اسفندیار انعطاف نشان می دهد؟1
شعر حفظی 1
دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار ..................................
........................................... جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو
|
سلامی چو بوی خوش آشنایی بدان مردم ِِدیده ی روشنایی